Afgelopen zondag was het zo ver; mijn eerste 14 km trail met mijn nieuwe aanwinsten, de Inov-8 roclite.
Uit 
Haarlem vertrokken met regen, in Burgh Haamstede aangekomen was het gelukkig droog, alleen stond er een flinke wind.
Mijn doel vandaag was om een gebalanceerde race te lopen. Als ex-asfaltloper was ik gewend om vanaf het begin op volle snelheid te lopen en dan door te knallen tot het eind. Verzorgingsposten vond ik onzin, dat kostte alleen maar tijd, in ieder geval bij afstanden tot 21 km. Zo begon ik vorig jaar ook aan mijn eerste trail, de N70 in Nijmegen. Wel zo verstandig om te beginnen met de 7 km, maar na 4 km had ik mezelf volledig opgeblazen. Uiteindelijk bereikte ik de finish op karakter en dankzij het feit dat mijn zoon mij er doorheen sleepte. Helaas kostte mijn getreuzel hem een podiumplaats, hij werd 4e in zijn leeftijdscategorie.
Na een aangenaam rommelige start (even wachten tot de laatste loper geplast had en toen opeens gingen we toch maar lopen) vertrokken we richting bos en duinen. De eerste 2,5 km helaas over klinkers en asfalt, dat vonden mijn kuiten niet zo leuk. Daarna doken we gelukkig het bos in en begon het genieten. De eerste kilometers was het nog wel dringen en vond ik het lastig om mijn eigen tempo te lopen, maar dat dwong mij ook tot rustig lopen. Nadat we het strand op gingen kon ik meer mijn eigen tempo lopen. Op het strand was het pittig, een harde wind van opzij maar gelukkig redelijk hard zand.
Eenmaal van het strand af kregen we nog een paar flinke klimmetjes in het bos. Ik heb inmiddels geleerd om beheerst naar boven
te gaan, zodat ik niet al mijn energie verspil aan het zo snel mogelijk bovenkomen. Na de eerste verzorgingspost, waar ik zelfs rustig wandelend een banaan gegeten heb, splitsten de 42 en de 14 km en toen was het heerlijk rustig lopen. Lekker genieten van de natuur en elke keer een loper een paar honderd meter verderop in het vizier om in te halen. Ik merkte dat mijn rustige start zich uitbetaalde; ik was wel moe, maar had een heerlijke cadans en kon gewoon lekker doorlopen. De laatste kilometers waren zwaar, met heel veel mul zand en een klein beetje modder. Het feit dat ik 2 x in de week in de duinen train bleek wel een voordeel; de duinklimmetjes gingen prima .
Na de finish smaakte de erwtensoep uitstekend en kon ik de balans opmaken. Mijn schoenen bevielen erg goed, lekker licht, goede grip en genoeg ruimte bij mijn voorvoet. Ik had mijn race beter opgebouwd dan de vorige keer; rustiger in het begin zodat ik ook de tweede helft van de wedstrijd nog lekker kon lopen. Grootste overwinning op mezelf: onderweg de tijd genomen om foto’s te maken, te wandelen bij de verzorgingspost en me niet druk gemaakt om tijd. Voor ervaren traillopers vast een open deur; voor mij erg wennen.
Tenslotte: hulde aan de organisatie en alle vrijwilligers; zij hebben er voor gezorgd dat ik een perfect georganiseerde trail heb kunnen lopen. Dank daarvoor!
Mijn planning voor 
dit jaar is om in juni een 21 km te lopen (Leudaltrail), eind van het jaar ongeveer 25 -30 km trail en eind 2017 een trailmarathon. Ik bouw het rustig op, loop nu mijn hele leven zonder blessures en wil dat graag zo houden. Tips voor een leuke trail zijn uiteraard altijd welkom!
